شیطان می خواست که با قدرت سلاح بر جهان حکومت یابد و مومنین، با گوشت و پوست و رگ و استخوان در برابرش ایستاده اند، بمب ها و موشک هایش را به جان خریدند و در فضایی آکنده از بخارات مرگبار شیمیایی، از استقلال و شرف و عزت خویش دفاع کردند... و هرگز در برابر عمل خویش مزدی نخواستند. اما اکنون که علی الظاهر جنگ خاتمه یافته است، آیا باید در فراموشکده ها و غفلت کده های اذهان من و تو، در هیاهوی شهر گم شوند و... شاید جنگ خاتمه یافته باشد، اما مبارزه هرگز پایان نخواهد یافت و زنهار!، این غفلتی که من وتو را در خود گرفته است، ظلمات قیامت است. شهید سید مرتضی آوینی
نوشته شده توسط : سبحان |
یکشنبه 90 آبان 29 ساعت 7:27 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
همنوا با امام سجاد علیه السلام از ژرفای دل بخوانید الحمدلله الذی جعل اعدائنا من الحمقا
نوشته شده توسط : سبحان |
پنج شنبه 90 آبان 19 ساعت 11:17 صبح
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
طاعات و عباداتتان قبول باشه و عیدتان مبارک ،نمی دونه شاید دیدن این عکس های زیبا هم بتونه معرفت ما رو به خدا در روز عرفه افزایش بدهد،به هر حال غرض تبریک عید قربان بود .امید وارم همه آرزوهای غیر خداییتون رو در این عید برای خدا قربانی کنید.التماس دعا
نوشته شده توسط : سبحان |
دوشنبه 90 آبان 16 ساعت 12:41 صبح
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
افسانه یا واقعیت بخشی از کتاب «عروج تا بی نهایت»حضرت آیت الله محمد تقی مصباح یزدی واقعیت هایی است که به بسیاری از آنها در خود قرآن و روایات و معارف اهل بیت علیهم السلام تصریح شده است.برای خود من ،اولین بار که به معنای این آیه دقت کردم،بسیار عجیب آمد و متوجه شدم ما تا چه حد از قرآن و معارف آن دور هستیم.قرآن کریم در وصف مومنان می فرماید: اذا یتلی علیم یخرون للاذقان سجدا*ویقولون سبحان ربنا ان کان وعد ربنا لمفعولا*ویخرون للاذقان یبکون و یزیدهم خشوعا؛(اسرا-17) چون (قرآن)بر آنان خوانده شود ،سجده کنان به روی در می افتندومی گویند:منزه است پروردگار ما،که وعده پروردگار ما قطعا انجام شدنی است و بر روی زمین می افتند و (استماع قرآن)برخشوع آنان می افزاید. هنگامی که قرآن بر مومنان حقیقی و آنانی که ایمان در قلبشان راه یافته،تلاوت می شود،با صورت بر روی زمین می افتند و می گریند.کسی به آنان یاد نداده که این کار را بکنند،بلکه این واکنش طبیعی آنها به تاثیر قرآن است!و هر چه بیشتر قرآن برای آنان خوانده شود،برخشوعشان افزوده می گردد.بنده در تمام عمر شصت و چند ساله ام،حتی یک نفر را ندیده ام که به هنگام شنیدن قرآن چنین حالتی برایش ایجاد شود.البته کسانی را دیده ام که به هنگام شنیدن قرآن اشک از چشمانشان جاری شده ،ولی اینکه بر روی زمین بیفتند و صورت بر خاک بگذارند و بگریند،من تا به حال مشاهده نکرده ام. در آیه ای دیگر که شبیه همین آیه است می فرماید: اذا تتلی علیهم آیات الرحمن خروا سجدا و بکیا؛(مریم- 19) و هرگاه آیات (خدای)رحمان بر ایشان خوانده می شد،سجده کنان و گریان بر خاک می افتادند. آیا این قرآن برای چه کسانی نازل شده است؟آیا ذکر این اوصاف برای مومنان به چه منظوری است؟آیا فقط خواسته اند ما بدانیم مومنانی بوده اند که چنین ویژگی هایی داشته اند؟آیا این اوصاف نباید در ما تحقق داشته باشد؟آیاما نباید در میان انبوه مومنانی که اطراف خود می بینیم،دست کم یک نفر را مشاهده کنیم که چنین حالتی داشته باشد؟!این امر شاهدی است بر اینکه ما تا چه حد با ایده آل های قرآن و سنت فاصله داریم.در سابق افراد متعددی بوده اند که چنین حالی داشته اند،ولی در این زمان ها که زرق و برق دنیا بیشتر شده و مسابقه در هجوم به سمت مادیات تشدید گردیده است،این حالات کمتر دیده می شود.امروزه حتی کار به جایی رسیده که اگر کسی در حال نماز گریه کند یا با شنیدن آیات قرآن اشک بریزد،آن را بدعت در دین تلقی کرده و کاری بی وجه و بی معنا می دانند!آیا چیزی که صریحا در خود قرآن آمده ،بدعت در دین است؟!اگر صریح آیه قرآن دین نیست،پس دین چیست؟!اگر از راه قرآن نتوان دین و اوصاف دین داران و مومنان را شناختنآ،پس از چه راهی می توان به این مهم دست یافت؟!قرآن کریم برای آنکه عظمت معانی و مفاهیم قرآن را به ما بفهماند ، می فرماید: لو انزلنا هذا القرآن علی جبل لرایته خاشعا متصدعا من خشیه الله؛(حشر -59) اگر این قرآن را بر کوهی فرو می فرستادیم،به یقین آن(کوه)را از بیم خدا فرو شکسته و از هم پاشیده می دیدی! یعنی دلی که قرآن بر آن اثر نمی کند و در اثر شنیدن قرآن به تپش نمی افتد ،از سنگ سخت تر است!اگر قرآن بر کوهی نازل شده بود،از هم می شکافت،ولی دلهای برخی از انسانها به قدری سخت است که آیات قرآن هیچ تغییر و تحولی در آن ایجاد نمی کند و سر سوزنی بر آن تاثیر ندارد!
نوشته شده توسط : سبحان |
چهارشنبه 90 آبان 11 ساعت 5:14 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
ساعت 8 صبح در محل کار اولین چایی هنوز به کامم ننشسته که همکاران شروع به تکه پراکنی سیاسی می کنند،نمی دونم چرا تا چشمشان به من می افته به یاد مشکلات نظام و ساختارهای غلط و خلاصه تمامی وعده های محقق نشده دولتمردان این سی ساله مملکت می افتند،با خودم می گم اینم یکی دیگه از کارکردهای حزب الله است . حزب الله باید سنگ صبور باشه . این روزها کرایه های اتوبوس های درون شهری شیراز به یکباره 2/5 برابر افزایش پیدا کرده ،برخی از مردم توی اتوبوس مدام در حال غر زدن هستند و از وعده هایی که از اول انقلاب به مردم داده اند و به هیچ کدومش عمل نکردند حرف می زنند،آب مجانی ، برق مجانی ...گاهی وقت ها که شروع به دفاع کردن می کنم از شدت این غر زدنه ،کم می شه ولی پشت سرم می گن ،حتما باباش مدیر کله،معاونه یا رییس اداره ای ، چیزی هست که اینطوری دفاع می کنه،با خودم می گم حزب الله باید سنگ صبور باشه. می خوام از تاکسی پیاده شم راننده دو برابر کرایه واقعی از من پول طلب می کنه،می گم چرا؟ در جواب می گه بنزین شده 700 تومان ،لاستیک شده فلان ،تعویض روغن شده فلان، بــــــــــــــــــوق بر پدر و مادر باعث و بانی هدف مندی ... و دست آخر هم می گه نه چهل تومنش رو خواستیم نه این گرونی رو ،بنده خدا ما اگه نخواهیم هدف مند بشیم ، کی رو باید ببینیم،اگه حوصله داشته باشم در مزایای طرح هدف مندی خطبه ای می خونم و در پایان راننده رو به روزگاری نوید می دم که گرونی ها تمومم شده ،گرسنگی ها تموم شده ،پروژه های ناتمام همه به پایان رسیدن و کسی به مردم وعده سر خرمن نمیده،نظام اقتصادی ما بر مبنای اسلام نوشته شده،بانک ها از گرفتن ربا بطور کلی دست برداشتن و زمینه اختلاس و رانت خواری در بانکها از بین رفته ... روزگاری که ؟!!! آره رفقا،حزب الله بین مردم زندگی می کنه ولی دست از آرمانش بر نمی داره،حزب الله همه سختی های موجود در جامعه تحت امر ولی فقیه رو قبول می کنه ولی تن به جامعه رفاه زده بدون ولی نمی سپاره،حزب الله عافیت طلب نمی شه،حزب الله ژست های روشنفکران بی دین رو بر نمی تابه ،حزب الله شاید کت و شلوار بپوشه یا ابا روی دوشش بندازه ، اما همیشه یه چفیه دم دست داره تا فریاد بزنه عرفان برای ما تنها و تنها در مبارزه به دست می آید. حزب الله با همه کم و کاستی های نظام بروکراتیک اسلامی(شتر ،گاو ،پلنگ) می سازه ولی در مقابل آرمانهای حضرت روح الله (ره) و امام خامنه ای به هیچ عنوان اهل معامله و سازش نیست . حزب الله دعواهای قبیله ای، ظاهرا اصول گرایان را بر نمی تابد و وحدت بر سر منافع حزبی را ، از اختلاف و تفرقه و چند گانگی ،برای جامعه خطرناک تر می داند. وحدت تنها و تنها باید موید اصول اساسی انقلاب اسلامی ،امام خمینی(ره) و امام خامنه ای باشد ،هر گونه تاکتیک حزبی چند بعلاوه چند اگر به معنای کوتاه آمدن از آرمانهای نظام مقدس جمهوری اسلامی باشد ، از نظر حزب الله بطور کامل مردود است . ما از اختلاس و اختلاس گر،رانت و رانت خوار ،مسامحه گر و تساهل گرا ،آقا زاده و چه و چه ... متنفریم و دیگر حاضر به پذیرفتن بازی های حزبی فسیل های سیاسی رو به موت نیستیم. حزب الله باید سنگ صبور باشد ولی این صبر فقط و فقط در کنار حرکت هایی است که افق معنوی خمینی کبیر را برای خویش برگزیده اند ولا غیر...
نوشته شده توسط : سبحان |
یکشنبه 90 مهر 24 ساعت 12:40 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
نوشته شده توسط : سبحان |
جمعه 90 مهر 22 ساعت 11:7 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(ع) اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند اینجا گدا همیشه طلبکار می شود اینجا که آمدی کرمش فرق می کند شاعر شدم برای سرودن برایشان این خانواده، محتشمش فرق می کند “صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین” عیسای خانواده دمش فرق می کند از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش معلوم می شود حرمش فرق می کند تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش حتی سیاهی علمش فرق می کند با پای نیزه روی زمین راه میرود خورشید کاروان قدمش فرق می کند من از حسینُ منی پیغمبر خدا فهمیده ام حسین همه اش فرق می کند
نوشته شده توسط : سبحان |
چهارشنبه 90 مهر 20 ساعت 11:37 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
20 مهر روز بزرگداشت حافظ شیرازی به مناسبت روز بزرگداشت حافظ شیرازی چند کلام کوتاه در مورد این شاعر عارف از کلام شهید مطهری ( ره ) • خواجه حافظ شیرازى. حافظ علیرغم شهرت جهانىاش، تاریخ زندگىاش چندان روشن نیست. قدر مسلم این است که مردى عالم و عارف و حافظ و مفسر قرآن کریم بوده است. خود مکرر به این معنى اشاره کرده است: ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ به قرآنى که اندر سینه دارى عشقت رسد به فریادگر خود به سان حافظ قرآن ز بر بخوانى با چهارده روایت ز حافظان جهان کس چو بنده جمع نکرد لطائف حکمى با نکات قرآنى بااینکه اینهمه در اشعار خود از پیرطریقت و مرشد سخن گفته است، معلوم نیست که مرشد و مربى خود او کى بوده است. اشعار حافظ در اوج عرفان است و کمتر کسى قادر است لطایف عرفانى او را درک کند. همه عرفایى که بعد او آمدهاند اعتراف دارند که او مقامات عالیه عرفانى را عملًا طى کرده است. برخى از بزرگان بر برخى از بیتهاى حافظ شرح نوشتهاند، مثلًا محقق جلال الدین دوانى فیلسوف معروف قرن نهم هجرى رسالهاى در شرح این بیت: پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد تألیف کرده است. حافظ در سال 791 درگذشته است • اساساً مردى چون حافظ که جهانبینىاش جهانبینى عرفانى است، وحدت را جانشین کثرت فلسفى، تجلّى را جانشین علّیّت فلسفى، و عشق و زیبایى را جانشین عقل و وجوب فلسفى مىکند و جهان را «جلوه یگانه زیباى على الاطلاق» مىداند چگونه ممکن است «خیّام مآبانه» و «بوالعلامآبانه» بیندیشد؟! حافظ عنصرهاى سه گانه «وحدت»، «جلوه»، «زیبایى» را در جهانبینى عرفانى خویش در این سه بیت از غزل معروف خود به نیکوترین و صریحترین شکلى بیان کرده است: عکس روى تو چو در آینه جام افتاد *** عارف از پرتوى مى در طمع خام افتاد «حسن» روى تو به «یک» «جلوه» که در آینه کرد *** اینهمه نقش در آیینه اوهام افتاد اینهمه عکس مى و نقش نگارین که نمود *** «یک» «فروغ» «رخ ساقى» است که در جام افتاد آنچه مایه اشتباه برخى شده که بیت مورد بحث را به عنوان اعتراض به خلقت از ناحیه حافظ تلقّى کردهاند، بکار بردن کلمه «خطاپوش» است. غافل از اینکه «ایهام» و «توریة» یعنى جمله یا کلمهاى دو پهلو بکار بردن و احیانا کلمهاى که خلاف مفهوم ظاهرش مراد است استعمال کردن، از محسّنات بدیعیّه است و شعراى عرفانى، زیاد از آن بهره مىگیرند. اشعار دیگر حافظ بخوبى قرینه مطلب است. بعلاوه، حافظ فرضاً اعتراض به خلقت داشته باشد آیا ممکن است با آنهمه احترام و تعظیم و اعتقاد کاملى که به اصطلاح به «پیر» دارد او را تخطئه کند ---------------------------------------------------------- 1 - مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى، ج14، ص: 575 2 - مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى، ج1، ص: 91 3 - مجموعهآثاراستادشهیدمطهرى، ج1، ص: 93
نوشته شده توسط : سبحان |
چهارشنبه 90 مهر 20 ساعت 6:44 صبح
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
به خاطر این است که عمل نکردیم. حالا مبتلا شدیم. چند سال قبل از این - نمیدانم حالا ده سال است یا بیشتر است - من توصیههاى مؤکدى را راجع به مقابلهى با فساد اقتصادى به مسئولین کشور کردم؛ استقبال هم کردند؛ اما خب، اگر عمل میکردند، دیگر این فساد بانکى اخیر - که حالا همهى روزنامهها و همهى دستگاهها و همهى ذهنها را پر کرده - پیش نمىآمد. وقتى عمل نمیکنیم، دچار این حوادث میشویم. اگر با فساد مبارزه بشود، دیگر این چند هزار میلیارد - یا هرچه - سوءاستفادهاى که افرادى بیایند بکنند، پیش نمىآید. وقتى عمل نمیکنیم، خب، پیش مىآید؛ ذهن مردم را مشغول میکند، دل مردم را مشغول میکند، دل آدمها را میشکند. چقدر در این کشور از بروز یک چنین فسادى دلها ناراحت میشود؟ چقدر آدمها امیدشان را از دست میدهند؟ این سزاوار است؟ این به خاطر این است که عمل نکردیم. از همان وقت که گفته شد فساد ریشهدار میشود، ریشه پیدا میکند، شاخ و برگ پیدا میکند، هرچه که بگذرد، کندنش مشکل میشود - اینها گفته شد، اینها تأکید شد، اینها همه بیان شد؛ اینها سرمایهگذار پاکدامن و صادق را مأیوس میکند - اگر عمل میشد، مبتلا به این مسائل نمیشدیم. حالا مبتلا شدیم. دیدار با کارگزاران حج(11/7/1390) 3000000000000 میلیارد تومان!!!!!!! با این امر حیاتی- مبارزه با مفاسد اقتصادی- نباید به گونه شعاری و تبلیغاتی رفتار شود... هیچکس و هیچ نهاد و دستگاهی نباید استثناء شود... با فساد در هر جا و هر مسند باید برخورد یکسان صورت پذیرد... به جای پرداختن به ام الفسادها به سراغ خطاهای کوچک نروند... کار مبارزه با فساد چه در دولت و چه در قوه قضائیه به افراد مطمئن سپرده شود... دستی که می خواهد با فساد مقابله کند، خود باید پاک باشد... به هیاهوی کسانی که از مبارزه با فساد اقتصادی متضرر می شوند و نعره مخالفت بلند می کنند توجه نشود... و بالاخره... تسامح در مبارزه با فساد، همدستی با مفسدان است … نمودار درختی فرمان هشت ماده مباره با فساد اقتصادی
نوشته شده توسط : سبحان |
چهارشنبه 90 مهر 13 ساعت 9:47 صبح
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
ماه ذی القعده نخستین ایستگاه مهم خودسازی بعد از اتمام ماه مبارک رمضان، فرصتی مغتنم برای مشتاقانی است که با گذشت یکماه از پایان شهرالله الاکبر ،همچنان با حسرت به پشت سر نگریسته و بی صبرانه چشم براه ماه رمضانی دیگر هستند. سید ابن طاووس از علمای بزرگ شیعه و دارای آثار گران قدر در موضوع دعا و علوم اسلامی و صاحب مقتل معروف لهوف ،در کتاب اقبال الاعمال در فضیلت ذی القعده گفته است:ماه ذی القعده ماهی است که به هنگام شدت و گرفتاری زمان خوبی برای دعاست ؛ این ماه، "ماه اجابت دعاها" نامیده شده است، لذا باید اوقاتش را غنیمت شمرد و در آن روزه حاجت گرفت. ذی القعده که با در نظر گرفتن ماه رمضان به عنوان شروع سال در نظر ارباب معرفت،اولین ماه از ماههای حرام محسوب می شود،از حرمت خاصی برخودار است و ارتکاب گناه در آن کیفر سنگین تری داشته و حسنات نیز پاداشی مضاعف دارد. از دیگر مناسبتهای ماه ذی القعده، ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) در اول ماه ذی القعده سال 173 هجری قمری، ولادت امام علی ابن موسی الرضا (ع) در یازدهم ذی القعده سال 148 هجری قمری و شهادت آن حضرت بنا بر روایتی غیر مشهور در بیست سوم ذی القعده سال 203 هجری قمری و شهادت حضرت امام محمدتقی(ع) در آخر ماه ذی القعده سال 220 هجری قمری است. ماه ذی القعده بر خلاف ماه شوال که شاید بخاطر دادن استراحت به بندگانی که یکماه روزه داشته و به عبادت مشغول بوده اند اعمال خاصی برای آن ذکر نشده است، از اعمال عبادی ویژه و اوقاتی مخصوص دعا و عبادت برخوردار است که ذیلا به آن اشاره می شود: 1.نماز روز یکشنبه در روایتی از رسول خدا (ص) آمده است:هر کس نماز روز یکشنبه را بجا آورد، توبه اش پذیرفته می شود و گناهانش آمرزیده می شود و سبب برکت برای نماز گزار و خانواده اش خواهد بود و در روز قیلامت کسانی که از او حق و طلبی دارند از وی راضی شده و با ایمان از دنیا خواهد رفت و قبرش وسیع و نورانی می گردد و پدر و مادرش از او راضی شوند و آنها نیز مورد مغفرت قرار خواهند گرفت، ذریه او بخشیده شوند و روزی او وسیع گردد و فرشته مرگ هنگام مردن با او مدارا کند و به آسانی جانش را بگیرد. کیفیت این نماز به این صورت است که نماز گزار روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز(دو نماز دو رکعتی) بجا آورد و در هر رکعت سوره حمد یک مرتبه، سوره توحید 3 مرتبه و سور فلق و ناس را یک مرتبه بخواند و بعد از نماز 70 مرتبه استغفاز کند و آن را به لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ ختم کرده و سپس بگوید: یا عزیزُ یا غفار، اِغفِر لی ذُنوبی و ذُنوبَ جَمیعِ المُومنینَ و المُومِنات، فَاِنّه لا یَغفِرُ الذُّنوبَ الّا اَنت. 2. سه روز روزه از رسول خدا(ص) روایت شده است که هر کس روزهای پنج شنبه، جمعه و شنبه از ماه حرام را روزه بگیرد، عبادت یک سال برای او نوشته می شود. 3.نیمه ذی القعده از رسول خدا (ص) روایت شده است که شب پانزدهم ذی القعده شب مبارکی است و خداوند در این شب به بندگان مومن نظر رحمت می افکند و هر که در این شب به عبادت خداوند مشغول باشد، پاداش بسیاری دارد. طبق فرمایش رسول گرامی اسلام(ص) ،حاجت کسانی که در این شب بدرگاه الهی عرض حاجت کنند،بی پاسخ نخواهد ماند! 4.روز بیست و پنجم(روز دحو الارض) بیست و پنجم ذی القعده، روزی است که نخستین خشکی های کره زمین در محل خانه کعبه از آب سر برآورد و سپس از آن نقطه، خشکی های کره خاکی گسترش یافت. امیر المومنین (ع) در فضیلت این روز فرموده است:اول رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده بود، لذا هرکس آن را روزه بگیرد و آن شب را به عبادت بپردازد پاداش یکصد سال عبادت را دارد. این روز یکی از 4 روزی است که در طول سال، روزه آنها از ثواب ویژه ایی برخوردار بوده و برای این روز علاوه بر روزه، نمازی با فضیلت و دعایی مخصوص وارد شده است که دستور آن در مفاتیح الجنان موجود است.
نوشته شده توسط : سبحان |
یکشنبه 90 مهر 10 ساعت 9:37 صبح
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|