بدون مقدمه اومدم بگم که این روایت رو با دقت بخوانید، کمی فکر کنید و بعد در این سی و پنجمین سال پیروزی انقلاب تامل کنید ، ببینید چه اتفاقی داره برامون می افته و کجای کار هستیم و اگه اشکالی وجود داره حدس بزنید که ما مردم مقصریم یا حاکمان و ولات این دیار... حضرت علی ابن ابیطالب امیرالمومنین (ع) می فرمایند : فَلَیْسَتْ تَصْلُحُ اَلرَّعِیَّةُ إِلاَّ بِصَلاَحِ اَلْوُلاَةِ وَ لاَ تَصْلُحُ اَلْوُلاَةُ إِلاَّ بِاسْتِقَامَةِ اَلرَّعِیَّةِ فَإِذَا أَدَّتْ اَلرَّعِیَّةُ إِلَى اَلْوَالِی حَقَّهُ وَ أَدَّى اَلْوَالِی إِلَیْهَا حَقَّهَا عَزَّ اَلْحَقُّ بَیْنَهُمْ وَ قَامَتْ مَنَاهِجُ اَلدِّینِ وَ اِعْتَدَلَتْ مَعَالِمُ اَلْعَدْلِ پس رعیت صلاح نپذیرد مگر آنکه والیان صلاح پذیرند و والیان به صلاح نیایند، مگر به راستى و درستى رعیت. زمانى که رعیت حق خود را نسبت به والى بگزارد و والى نیز حق خود را نسبت به رعیت ادا نماید، حق در میان آنهاعزتیابد و پایه هاى دینشان استوارى گیرد و نشانه هاى عدالت برپا گردد. خطبه 216 نهج البلاغه
نوشته شده توسط : سبحان |
سه شنبه 92 بهمن 22 ساعت 9:8 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|