چند وقت پیش در کتاب چهل حدیث حضرت امام خمینی (ره) به مطلب جالبی برخورد کردم ، دقت کنید حضرت امام (ره) یک سوال مطرح می کند و خود ایشان به آن سوال پاسخ قابل تاملی می دهد ،بیایید ما هم این سوال رو بشنویم و صادقانه بهش پاسخ بدهیم . (من اکنون خود شما را در این سؤالى که مى خواهم بکنم حکم قرار مى دهم و از شما به نظر انصاف، بعد از فکر و تأمّل، تصدیق مى خواهم. و آن سؤال این است که اگر نبى اکرم، صلوات اللّه علیه و آله، که صادق و مصدّق است، به شما خبر دهد که اگر در تمام عمر عبادت خدا کنید و اطاعت اوامر او نمایید و ترک شهوات و خواهش نفس نمایید، یا در تمام عمر خلاف گفته او کنید و مطابق میل نفسانى و شهوات خود رفتار کنید، در درجات آخرت شما فرقى نمى کند و در هر صورت شما اهل نجات هستید و بهشت خواهید رفت و از عذاب ایمن خواهید بود، نماز کنید یا زنا کنید تفاوتى ندارد، ولى رضاى حق تعالى فقط در این است که شما عبادت او کنید و ثنا و مدح او نمایید و ترک شهوات خود و میلهاى نفسانى را در این عالم نمایید، در مقابل این هم اجرى نمى دهند و ثوابى عطا نمى کنند، آیا شما از اهل معصیت مى شدید یا اهل عبادت؟ شما ترک شهوات مى کردید، و لذات نفسانى را بر خود براى رضاى حق تعالى و خاطر خواهى او حرام مى کردید یا نه؟ شما باز مواظبت به مستحبات و جمعه و جماعات مى نمودید یا منغمر در شهوات و ملازم لهو و لعب و تغنیات و غیر ذلک مى گردیدید؟ با یک نظر انصاف بدون ظاهر سازى و ریاکارى جواب دهید. بنده از خودم و کسانى که مثل خودم هستند خبر مىدهم که اهل معصیت مى شدیم و اطاعات را تارک و فاعل مشتهیات نفسانى مى شدیم.) شرح چهل حدیث ،صفحات 71و 72
نوشته شده توسط : سبحان |
چهارشنبه 94 خرداد 6 ساعت 7:7 صبح
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|